Sołtys wsi: Adam Dziuba
Wlonice to najmniejsza wieś w gminie Ożarów. Liczba mieszkańców od 10 lat oscyluje w granicach 40-50 osób. Niewiele też jest gospodarstw. Wlonice ożarowskie, określane dawniej były jako Wlońskie - w odróżnieniu od Wlonic w sąsiedniej gminie Wojciechowice. w administracyjnym nazewnictwie do nazwy tej wsi dodaje się literę A, zaś do Wlonic ożarowskich literę B. Wlonice a są bowiem "matką" Wlonic B.
Pod koniec XIX wieku ziemiańska rodzina Świeżyńskich dokonała parcelacji sporego kawałka lasu w północnej części dzisiejszej Ożarowszczyzny. Nabywcami działek leśnych, które trzeba było wykarczować, stali się uwolnieni od pańszczyzny chłopi. Po kilkunastu latach mozolnej pracy las zamienił się w Dola, niestety bardzo kiepskiej pod względem rolniczym gleby. Warstwa uprawowa jest tu niewielkiej grubości, na piaszczystym podglebiu. Mieszkańcy tych nowych Wlonic zajmowali się nie tylko rolnictwem, ale również rzemiosłem.
Część lesista Wlonic nadal położona jest na wydmach. Piasek zresztą stanowi główne bogactwo tej wsi. Czysty, o drobnym, wyrównanym ziarnie, doskonale się nadaje do tynków, zapraw murarskich etc. Nic dziwnego, że powstała tu kopalnia piasku, ciesząca się sporym powodzeniem. Otaczające z trzech stron zabudowę wsi lasy, dostarczają mieszkańcom nie tylko przyjemnych widoków i świeżego powietrza, ale również drewna i runa leśnego, szczególnie upodobały sobie okolice tej wsi kurki, które w sezonie są tu skupowane przez eksporterów tego smacznego grzyba. Niestety, nieliczne pozytywy nie mogą być przeciwwagą dla trudnej sytuacji współczesnych Wlonic. Rolnictwo w całym kraju znajduje się w nie najlepszej kondycji, a na tak słabych glebach, jakie występują w tej miejscowości, sytuacja jest wręcz dramatyczna. Dlatego też nie dziwi stopniowe zamieranie niewielkiej wsi. Jej trzon to ludzie starsi, utrzymujący się z rent i emerytur rolniczych. Niewielu jest młodych.
